Een eigen boek: van uitstellen naar doen!

/in , , /door

Loop je al een tijd rond met een idee voor een eigen boek? Heb je al eens een schrijfcursus gedaan of een ‘weekendje-weg’ om met je boek op te schieten? En blijft het nu toch maand na maand liggen zonder dat je er verder mee komt? Het uitstelgedrag krijgt dan de overhand. Kan gebeuren, geen ramp. Behalve als van uitstel ook echt afstel komt.

Twee concrete tips om zelfstarters de gelegenheid te geven weer vaart aan hun boek te geven:

1. Schrijf elke dag aan je manuscript. Schrijf 5 minuten als je echt niet meer tijd hebt, beter is een vaste routine van 20 minuten. Misschien dat je denkt, wat kan ik in 20 minuten doen? En dan tel je een maand van 20 minuten per dag op en dan… heb je 10 uren aan je manuscript gewerkt. En wat nog mooier is als je het echt geen dag overslaat dan maakt dat je boek tot een onderdeel van je dagritme, een programma waar je plezier in hebt – als het goed is.
2. Schrijf je begintijd op, als je aan je boek gaat schrijven en je de eindtijd ook. In- en uitloggen dus eigenlijk. Komt er een telefoontje tussendoor? Uitloggen! Wil je even een kopje koffie pakken? Uitloggen en als je weer met schrijven verder gaat: inloggen. Zo hou je je beter aan je eigen opgelegde routine en zie je ook dat het schrijfwerk zelf, als je lekker doorgaat, helemaal niet zoveel tijd kost.

Ben je minder een zelfstarter en gaat het allemaal beter als je een externe stok achter de deur hebt? Dan is een schrijfcoach misschien een goed idee. Of een auteurscontract met een uitgever! Kan dat dan al voordat je het manuscript af hebt? Ja! Voor een dergelijke aanpak is een degelijk boekvoorstel (een boekproposal) een goed idee. Als je gewoon echt tijdgebrek hebt of er tegen op ziet om zelf je boek af te maken, overweeg dan of een ghostwriter voor jou een oplossing kan zijn. Veel succes met de doorstart van je boek. Schrijf me als je nog vragen hebt.

Door de Flines – www.flindor.nl

Uitgeven: doen of laten?

/in , , /door

Ik ontmoette een self-published auteur die het goed voor elkaar heeft. Van buiten én binnen ziet zijn boek er verzorgd uit; het leest als een trein, heeft een prettige bladspiegel en er zijn geen typo’s. Het beleefde een derde druk, hoewel geen traditionele uitgever er destijds wat in zag.

Nou heeft deze auteur wel wat dingen mee: hij kende het uitgeefproces al doordat een gevestigde uitgever zijn debuut had gepubliceerd. Zijn vrouw is journaliste en deed deredactie. Hij nam een uitgeverijtje over dat een aansluiting bij het CB had, waardoor hij een ISBN kreeg en via Bol.com kon verkopen. Hij vond een drukker, bezuinigde niet op eindredactie en wist alles goed aan te leveren. Hij had ook het geld om dat alles te financieren.

Zijn non-fictieboek gaat over zijn woonplaats, waarvan hij ongekend veel weet. Hij vertelt daar enthousiast over bij lezingen, rondleidingen, forums, discussieavonden, stichtingen,actiecomités, op zijn website, facebook en blogs – niet slecht voor iemand die zichzelf verlegen noemt.

Al zijn activiteiten grijpen in elkaar en versterken elkaar. Omdat hij zoveel mensen kent, kreeg hij gemakkelijk mond-tot-mond reclame en pers. En omdat er in zijn buurt veel mensen wonen, heeft zijn boek in potentie een groot publiek.

Waarom traditionele uitgevers er dan niets in zagen? ‘Blindheid!’ roepen is gemakkelijk, maar er zijn simpele verklaringen denkbaar. Voor landelijke uitgevers is het onderwerp te klein en een kleinschaliger uitgever had misschien geen plek in het programma of geen capaciteit om het op korte termijn te publiceren.

Hij vertelde me dat Bol.com zijn grootste afzetkanaal is. Zijn boek verkoopt gestaag bij délokale boekhandel, waar het regelmatig in de Top 10 staat. Maar bij de andere lokale boekhandel loopt het niet. Ik zou dan willen weten waarom en samen willen uitpuzzelen wat daaraan te doen is. Maar het klikte niet tussen hem en die mensen.

Het boek ligt ook niet op populaire hotspots. Hij had wel wat rondgevraagd, maar er was geen interesse. Zelf is hij tevreden, zijn doel is 10.000 exemplaren in tien jaar en met 4.000 in tweejaar loopt hij voor op schema.

Optimisme is goed, feiten zijn beter. Een feit is dat boekenverkoop niet lineair is, maar een bell-curve volgt, dus mettertijd inzakt. Dat kun je uitstellen door bij evenementen je boek te pluggen, wat deze auteur prima beheerst. Of door een nieuwe markt aan te boren, bijvoorbeeld met displaytjes voor 6-8 stuks in cadeauwinkels, cafés, debatcentra enbuurthuizen. Extra omzet voor die plekken! Maar zelfs met een mooie marge, achteraf afrekenen en de garantie dat je regelmatig aanvult of weghaalt als het niet werkt, kost het veel energie en overtuigingskracht. Bedenk echter: veel mensen komen nooit in boekhandels, terwijl ze boeken best leuk vinden. Ook als cadeau.

Dat is een uitgeversinsteek, de auteur zag vooral extra kosten en werk. Logisch, zijn passie is het product, niet de verkoop. Veel uitgevers zullen het ook teveel moeite vinden. De juiste uitgever niet. Maar hoe vind je die? Meer daarover in de volgende blog.

Een broertje dood aan boekmarketing?

/in , , , /door

Veel auteurs vinden boekmarketing niet leuk. Jij misschien ook niet. Je bent toch geen boeken gaan schrijven omdat je een onstuitbaar verlangen had om je eigen media manager te worden? Je bent schrijver geworden omdat je wilde schrijven. Omdat je een boodschap hebt. Kunstenaars willen kunst maken, acteurs willen acteren. Muzikanten willen muziek maken. Geen van hen vindt het leuk om om de haverklap persconferenties en interviews te geven. Laat staan het slijpen aan social media posts.

Wie zorgt er voor jouw zichtbaarheid?

Wie zorgt er voor dat je zichtbaar bent, dat mensen je fan worden en je boeken kopen? Zelfs, zelfs als je iemand anders inhuurt die voor jou aan de slag gaat, dan nog is het een feit dat jij zelf degene bent die op de lange termijn de succesfactor is.

Natuurlijk, uitgevers doen ook wat in hun vermogen ligt. Maar uiteindelijk ligt het succes van je boek voor een groot deel in je eigen handen.

En dat is ook precies de reden dat er heel veel slechte boeken zijn die prima verkocht worden. Daar zit namelijk een geoliede marketingmachine achter met een auteur die er helemaal voor gaat.

Eigenaarschap

Succesvolle boeken, producten en diensten hebben iets gemeenschappelijk: ooit is er iemand geweest die heeft gezegd: ‘Dit boek (of product of dienst) verdient het om een succes te worden en daar ga ik voor zorgen’. Eigenaarschap, daar gaat het om. Marketing is een onderdeel van succesvol auteurschap. Je kunt het uiteindelijk niet aan iemand anders overlaten.

Zelfs als je een miljoen op de bank hebt staan, beroemd bent, 300.000 volgers op Twitter hebt of als je je helemaal zonder een centje pijn kunt suf adverteren op Facebook, dan nog willen mensen uiteindelijk jouw hoofd zien en niet het hoofd van je marketingmanager.
En ook al is het niet makkelijk, jij bent degene die jouw boek het beste in de schijnwerpers kunt zetten. En dat doe je door zoveel mogelijk mensen te bereiken.

Boekmarketing is een kans om je te verbinden met je fans

Zie boekmarketing dan ook niet als een noodzakelijke verplichting. Zie het als een manier om  zoveel mogelijk mensen te verrijken, of je nou fictie of non fictie hebt geschreven. Zie het als een kans om ook een stuk van je creativiteit in te zetten voor het succes dat jij en je boek verdienen. Als je kunt putten uit creativiteit voor je boek, kun je uit diezelfde bron ook putten om zoveel mogelijk mensen te bereiken.
En uiteindelijk is boekmarketing niets anders dan een uitgelezen kans om je te verbinden met je lezers en een langdurige liefdesrelatie op te bouwen.

Wil je 53 tips ontvangen waar je direct mee aan de slag kunt? Vul onderstaand formulier in en je ontvangt per omgaande 53 tips.

Stuur mij 53 boekmarketingtips waar ik direct mee aan de slag kan!
dit veld niet invullen s.v.p.

Zonder redactie geen goed boek. Punt.

/in , , /door

 

Mensen vragen mij wel eens: wat bepaalt nu de kwaliteit van een boek? De vormgeving van een boek is belangrijk en ook het manuscript doet er toe. En als uitgever vind ik natuurlijk dat de uitgever ook wel wat bijdraagt. Maar – als ik echt eerlijk ben – is er maar één antwoord op die vraag mogelijk: de kwaliteit van een boek wordt bepaald door de redacteur.

‘Wàt?’ denk je nu misschien als auteur ‘is het dan niet mijn geniale verhaal wat de kwaliteit bepaalt?’ ‘De briljante inhoud?’. Natuurlijk, de inhoud van een boek is belangrijk. Maar als die inhoud niet toegankelijk genoeg is – niet leesbaar genoeg – dan kan het verhaal of de inhoud nog zo briljant zijn, maar dan komt het niet over bij de lezer. En de leesbaarheid van een boek wordt bepaald door de redacteur. Een goede redacteur kan een matig manuscript optrekken naar een uitstekend boek. Andersom levert een uitstekend manuscript zonder goede redactie maar een zeer matig boek op. Als ik een manuscript beoordeel let ik eigenlijk maar op twee dingen: wat is de potentie van het manuscript? En in welke mate staat de auteur open voor redactie?

Mijn belangrijkste taak als uitgever is het koppelen van een auteur aan de juiste redacteur. Het ene manuscript vraagt om een betere structuur, het andere manuscript om meer ‘schwung’. Daarnaast speelt ook de klik tussen auteur en redacteur een belangrijke rol. Het laten sleutelen aan je manuscript is een intiem proces, het gaat toch om je ‘geesteskind’. Vaak is het voor de kwaliteit van een manuscript noodzakelijk dat een auteur afstand doet van ‘darlings’. Of hele delen moeten worden inkort of juist uitgebreid. Alleen een goede redacteur met een klik met de auteur krijgt dat voor elkaar.

De moed zakt mij dan ook regelmatig in de schoenen als een auteur meldt dat het manuscript bekeken is door ‘de buurvrouw die zo goed kan spellen’ of ‘de kennis die weleens een boek heeft uitgegeven’. Ik ben dan niet alleen tijd kwijt om de auteur te overtuigen om met een echte redacteur in zee te gaan, ook is de redacteur vaak tijd kwijt om alle – goedbedoelde – fouten te corrigeren. Want zoals niet iedereen die in een ziekenhuis rondloopt ook een dokter is, zo is niet iedereen die kan schrijven of spellen een redacteur. Redactie, beste mensen, is een vàk.

Als uitgever koppel ik dus altijd een auteur aan een geschikte redacteur. Bij traditionele uitgevers krijg je als auteur vaak een redacteur toegewezen (die ik als auteur dan altijd zou willen ontmoeten voordat ik het contract onderteken, maar dat terzijde). Mocht je in zee willen met een redacteur en heb je nog geen uitgever, aan deze kenmerken kun je vakvrouw (of man) herkennen:

A.De redacteur heeft een vakopleiding gedaan. Bijvoorbeeld de Opleiding voor uitgeverij, afstudeerrichting redactie. Of de schrijversacademie, opleiding redactie of

B.De redacteur heeft (meerdere) uitgevers als opdrachtgever of

C. De redacteur heeft meerdere (succesvolle) boeken geredigeerd.

 

Stella de Jager heeft 15 jaar als uitgever gewerkt voor grote uitgeefconcerns. Vier jaar geleden is zij haar eigen uitgeverij gestart www.s2uitgevers.nl met een innovatief uitgeefmodel. In dit uitgeefmodel investeert de auteur en ontvangt hij ook alle omzet. Dit vanuit de overtuiging dat steeds meer auteurs zelf de regie willen voeren over hun eigen (levens)werk.

 

index